فائقه آتشین معروف به گوگوش (متولد ۱۳۲۹ خورشیدی در تهران )
خانوادهٔ وی اصالتاً از آذربایجانی هایی بودند که از شوروی به ایران مهاجرت کرده بودند. پدر و مادر گوگوش هنگامی که وی ۲ سال داشت از یکدیگر جدا شدند.
گوگوش نامی ارمنی برای پسران است. در کودکی دایه ارمنی اش او را با این نام صدا می کرد و بعدها این نام را به عنوان نام هنری اش برگزید.اما عده ای می گویند این نام را از پسر همسایه ارمنی خود گرفته است؛ البته عشق کودکی وی نیز در این امر بی تاثیر نبوده است. اما آن طور که گوگوش در مصاحبهٔ مفصل خود با خانم هما احسان توضیح داده، این اسم را پدرش برای وی انتخاب کرده، اما ادارهٔ ثبت احوال به علت عجیب بودن این اسم از ثبت آن در شناسنامهٔ نوزاد خودداری می کند و از پدر وی می خواهد که یک اسم ایرانی یا عربی برای وی انتخاب نماید که در نهایت پدر وی نام فائقه را برای نوزاد برمی گزیند. اما در خانه و به طور کلی مکان های غیررسمی از همان کودکی وی را گوگوش صدا می زنند.
او از همان کودکی به همراه پدرش که یک شومن بود، خوانندگی و بازی در فیلم را آغاز نمود و نخستین تجربه هنرپیشگی او در سن هفت سالگی بود. گوگوش بعدها در فیلم هایی چون <<پرتگاه مخوف>> (۱۹۶۳ میلادی)، <<شیطون بلا>> (۱۹۶۵) و <<پنجره>> (۱۹۷۰) ظاهر شد. ترانه های او که توسط آهنگ سازانی چون واروژان و حسن شماعی زاده نوشته شده و شعرهای شهیار قنبری در آن به کار رفته بود، برای او موفقیت بزرگی پدید آورد. تا حدی که سایر خوانندگان پاپ زن ایرانی به تقلید از سبک او پرداختند. سبک او در دهه هفتاد میلادی، در اوج شهرتش به عنوان خواننده و هنرپیشه، الگوی زنان ایرانی واقع شد که به جز گوش سپردن به ترانه های او، از سبک پوشیدن جامه، مینی ژوپ و مدل موی کوتاه او معروف به مدل گوگوشی تقلید می نمودند. و در حال حاضر نیز اکثر مدل های قدیمی به نام وی ثبت شده است .
آهنگ هجرت با شعر شهیار قنبری و با آهنگسازی و تنظیم ناصر چشم آذر که قرار بود, حسین اهنیان مقدم ملقب به افشین مقدم این ترانه را اجرا کند اما به دلیل تصادف فوت می کند، و گوگوش این ترانه را اجرا می کند. به گفته عده ای از موسیقی دانان این آهنگ یکی از شاهکارهای موسیقی ایرانیست.
